Het is zover, afgelopen donderdag 6 juli nam Hans Waaldijk afscheid van de gemeenteraad. Na 17 (!) actieve jaren was het een bijzonder moment. Waar uitgebreid bij werd stilgestaan.
Fractievoorzitter Marijn sprak Hans toe.
Lieve Hans,
Op 11 mei 2006 betrad jij de politieke arena, toen werd jij beëdigd als raadslid. Je geloofsbrieven zijn nog nagezien door Gerrit Boonzaaijer. En het is nu 17 jaar later en je hebt besloten af te zwaaien in de lokale politiek. We vinden het fijn om daar in deze raad even bij stil te staan.
Jouw eerste optreden ging over een kredietverstrekking aan zwembad de Zwoer. En je laatste stemming was afgelopen maandag, over zonnepanelen op monumenten. En daar tussenin zijn ongeveer alle denkbare onderwerpen gepasseerd.
Jij hebt eigenlijk alles gedaan in die 17 jaar: je was ‘gewoon’ gemeenteraadslid, je bent een tijd fractievoorzitter geweest en je bent wethouder geweest.
Tussen al die denkbare onderwerpen ben jij altijd opvallend consistent geweest: je staat voor een sterk sociaal domein, een goed minimabeleid en dat iedereen kan meedoen, herkenbaar in het beleid Samen Leven Samen Doen.
Ik heb uiteraard een aantal mensen gesproken over jou. En dat was heel leuk, want iedereen wordt vrolijk van jou! Je bent een Driebergenaar in hart en nieren, volop betrokken in het verenigingsleven, zoals natuurlijk de carnaval waar je o.a. als Prins de halve raad wist te mobiliseren, maar ook de scouting en vanaf nu de Cultuurhoek. En je bent ook altijd dezelfde Hans, (behalve misschien in de vroege uurtjes bij het carnaval ;)).
Je bent iemand van de praktijk, met veel interesse in mensen, een mensenmens. Je luistert, je bent altijd aangenaam in de omgang. Ook in tijden dat het in de raad misschien wat moeizamer ging ben jij altijd in staat geweest bruggen te slaan. Je bent bovendien een kei in ingewikkelde zaken op een volstrekt heldere manier uit te leggen.
Je bent iemand van de hoofdlijnen, dat heb je in de loop der jaren ook steeds beter geleerd. En je stelt altijd waarden voorop. Als het allemaal ingewikkeld lijkt, keer jij daar steeds op terug: dit zijn onze waarden, dit is onze basis. En dan is het allemaal opeens niet zo ingewikkeld meer als dat het leek.
Het kan de politiek soms best hectisch zijn, maar jij bent (op het oog) redelijk onverstoorbaar. Je kunt bovendien aan jou niet altijd aflezen wat je ergens van vindt. Je zal jou nooit als eerste je mening horen geven. En toch krijg je op een onnavolgbare manier vrijwel altijd voor elkaar wat jij voor ogen hebt.
Voor de mensen om je heen ben je ook altijd een fijne en originele sparringspartner. Je kan een goede spiegel voorhouden en bent een heel fijne collega. Je hebt moeten leren omgaan met de profilerings’plicht’ die bij de politiek komt kijken. Als je kunt kiezen ben je altijd liever bezig met iets bereiken voor mensen dan met alles eromheen.
Van je wethouderschap heb je, ook al was het grotendeels coronatijd, wel enorm genoten. Je plaagde je collega’s altijd dat je aandeelhouder was van een winstgevend bedrijf (de Biga). Er is nog nooit een wethouder geweest die zo vaak op de gemeentewerf te vinden was als jij. In de discussies kon je ongelofelijk principieel en politiek zijn maar daaronder ligt wel altijd de verbinding en iets vinden waarin iedereen zich herkent.
Je zat nu weer ruim een jaar in de raad en we hebben als fractie ongelofelijk genoten van jouw acties in de raad, voor genoeg (sociale) woningen, van jouw duidelijke sociale en groene verhaal, waar je elke keer weer woorden voor vindt die raken en overtuigen.
Twee lessen die je mij persoonlijk hebt geleerd en die ik ook hoop door te geven: je prive leven is altijd belangrijker dan je politieke leven. En: je kunt niet altijd alles in de hand hebben.
Helaas hebben we ook niet in de hand dat jij dit besluit hebt genomen, een besluit dat het beste is voor jou. Hans, we willen je uit de grond van ons hart bedanken voor alles wat je hebt gedaan, voor jouw menselijkheid, wijsheid en je waarden.
We gaan je missen! Maar vooral: we gaan je zien, en: het gaat jou, Thera en de kinderen goed!