Amerongen – 18 april
Wonen is voor iedereen: hoe krijgen we dat voor elkaar?
Marijn Bouwmeester, fractievoorzitter van OPEN schetst de problematiek. Hoe voldoen we aan de landelijke opgave van 30% sociale woningbouw, rekening houdend met dat het nu 24% is? Dat we dan misschien wel 1100 woningen moeten bouwen? Voor sociale woningbouw is nu sprake van een gemiddelde wachttijd van 11 jaar. De gemiddelde prijs van woningen ligt momenteel op 440.000 euro. Een starter maakt maar 3% kans op een woning. In 2021 kwamen er 151 sociale woningen bij, in 2022 slechts 57. Dat is niet genoeg. In onze gemeente is sprake van dubbele vergrijzing. Willen we dorpen levendig houden, dan moeten we bouwen. Dus onze hoofdvragen zijn: hoe bouwen we voor iedereen en hoe krijgen we tempo?

Miranda Rovers, werkzaam voor diverse woningcorporaties, geeft aan dat de goedkoopste woning in Utrechtse Heuvelrug 250.000 euro kost. Dan krijg je een appartement van 47 m2. Daarvoor heb je een salaris nodig van 60.000 euro, terwijl de grens voor sociale huur 40.000 euro is. Ter vergelijking: een verpleegkundige verdient 45.000 euro, een agent 35.000 euro. Zij roept de gemeente op snel met de meest kansrijke locaties aan de gang te gaan en te focussen op de meest kansarmen. Er moet ook voldoende capaciteit in het ambtenarenapparaat zijn om procedures snel af te wikkelen. De participatie moet beter worden vormgegeven, ze vraagt de coöperaties om flexibel te zijn. Zij is een voorstander van flexibele woningen.

Jos Sleyfer, directeur Heuvelrug Wonen, komt daarna aan het woord. Deze stichting is vooral werkzaam in Driebergen, Doorn en Leersum. Daarnaast doen zij een stuk beheer in Maarn, en tegenwoordig ook woningen in Cothen. Ze hebben 3700 woningen, waarvan 100 in het middensegment. Hij zou graag zien dat de gemeente garant staat in plaats van bij het Waarborgfonds te moeten aankloppen. De werkwijze van aanbesteden via bouwenveloppen maakt het bijna onmogelijk voor een woningcorporatie als Heuvelrug Wonen om projecten te krijgen. Het Didam-arrest wordt ten onrechte gebruikt om een voorkeursbehandeling voor corporaties te voorkomen. De gemeente moet meer regie nemen, zodat corporaties een betere positie krijgen bij het ontwikkelen van grotere woningbouwlocaties. Met onvoldoende grondposities is meer de hoogte in, tot 6 verdiepingen een optie. Projectontwikkelaars die een deel sociaal doen, leveren volgens hem te weinig kwaliteit. Als de kwaliteit van woningen onvoldoende is, is het niet aantrekkelijk om langdurig dergelijke woningen te beheren. Als er echter meer eisen aan gesteld worden, is dat logischer.

Opmerkingen / vragen uit de zaal

  • Van 30% sociale woningen, naar 30% oppervlak bestemmen voor sociaal.

  • Hoe kan er slimmer worden gebouwd voor ouderen? Woningen voor starters en senioren zijn vergelijkbaar. Het is vooral ingewikkeld om bij nieuwbouw direct de senioren binnen te krijgen, dan moet de leeftijd soms van 65 naar 55 verlaagd.