Bij het overlijden van Rob Steinbuch
Op 26 januari 2021 is Rob Steinbuch, bijna 90 jaar oud, overleden. Wij wensen Kitty en de familie Steinbuch veel sterkte bij het verlies van deze bijzonder aimabele mens, deze partner, vader, grootvader en overgrootvader.
Rob werd geboren in Nederlands Indië, verhuisde heel jong naar Rijswijk, waar hij als 9-jarige het begin van de Tweede Wereldoorlog meemaakte. Van de laatste oorlogsjaren documenteerde hij in zijn dagboek allerlei praktische gegevens, zoals de samenstelling van het schaarse voedselpakket. Hij mocht na de oorlog gaan studeren aan de Technische Hogeschool van Delft en werd chemisch technoloog. Voor de Algemene Kunstzijde Unie (voorloper van het latere AKZO) werd hij een gewaardeerd projectdirecteur, een rol die hem in Zeist bracht voor de ontwikkeling van de latere PET-fles. In 1967 kwam hij met zijn gezin in Driebergen wonen.
Wij leerden hem kennen als denker en doener, met een brede maatschappelijke betrokkenheid. Als PSP-er deed hij mee in het progressieve akkoord voor de gemeente Driebergen dat leidde tot de oprichting van PH’70, het latere PDR. Met zijn gedreven politieke opvattingen wist hij toch moeiteloos bruggen te bouwen. Zij zachtaardige opstelling en kenmerkende levenshouding hielpen daarbij: de daad kun je veroordelen, maar niet de dader, daar gaat altijd een mens achter schuil die het waard is om te leren kennen. Lokaal zagen we hem tot op hoge leeftijd op de fiets blaadjes en posters rondbrengen, hij ging zelf de trap op om bij verkiezingen de gemeentelijke borden te beplakken. Toen GroenLinks tot stand kwam koos hij voor het lidmaatschap van de PvdA, omdat dit beter paste bij zijn politieke opvattingen. Hij werd penningmeester van het afdelingsbestuur van de PvdA, zat een periode in de Provinciale Staten en bleef ook na de gemeentelijke herindeling progressieve samenwerking bepleiten.
Zijn maatschappelijke betrokkenheid ging veel verder. Na de treinkaping in Drenthe hielp hij het inspraakorgaan Molukkers op te richten, om hun vergeten positie enigszins recht te trekken. Hij maakte in Amsterdam kennis met een groep van vier drugsverslaafden en bezocht hen wekelijks tot aan hun overlijden. Het raakte ook bestuurlijk betrokken bij verslaafdenzorg. Hij verbond zich met de Christengemeenschap en was bestuurlijk actief voor de Antroposofische Vereniging. Zijn onbegrensde betrokkenheid was voelbaar in persoonlijke aandacht voor mensen, lokaal en daarbuiten.
Rob kon als geen ander van al zijn ervaringen verhalen. Een verteller die je meenam naar alle uithoeken van zijn denken, van politiek tot filosofisch vergezicht, van lokale keuzen tot mondiale problemen. Ook met puur technische invalshoeken (de kansberekening van een loterij) en met fijnbesnaarde grappen tussendoor.
Hij werd geridderd (Ridder in de orde van Oranje-Nassau) voor zijn jarenlange dienstverband bij AKZO en zijn talrijke maatschappelijke activiteiten daarnaast. Wij zijn hem dankbaar voor wat hij voor onze lokale samenleving heeft gedaan, een bijzonder mens.
Namens het bestuur van OPEN,
Age Halma